At danskir háskúlamenn tó høvdu fulla fatan av, hvussu statt var í Føroyum, er gott prógv fyri í nøkrum orðum, sum háskúlastjórin Ernst Trier í Vallekilde segði við ein føroying, sum næmingur var á skúla hansara veturin 1892-93. Teir høvdu havt eina samrøðu um allar teir mongu næmingar úr Føroyum, sum søktu til Danmarkar og tjóðskaparrørsluna heima í Føroyum: “Det bliver ikke rigtig godt deroppe hos Jer før I faar forkyndelsen paa Jert modersmaal baade i skolen og i kirken, men det kommer vel ogsaa nok engang”.
Tess fleiri, ið komu heimaftur, av teimum, ið søktu til háskúlarnar í Danmark, tess betri vóru líkindini fyri, at háskúlin gjørdist føroyskur, tí har ljóðaði frítt og frælst orð, sum ikki setti mark fyri tungumálið. Tað mál hevði allan rættin, sum kom frá hjarta og gekk til hjarta. Tað stjórnarlag var best, sum hevði stuðul sín í fólkinum og virkaði fólkinum til frælsi og frama. Ikki var so eygført at koma sær burtur úr Føroyum á skúla útlandi í 1874 sum nú. Peningurin var lítil og flutningurin dýrur; og studning til tílíkt sum eina háskúlaferð høvdu okkara ríkisdagsmenn ikki havt í huga at taka upp á tunguna, tá lógin um studning til háskúlanæmingar var fyri á ríkisdegi 1867-70.
Tað er tí øll grund til ger at nevna tann mann, sum fyrstur hugsaði í føroyingum um at fáa ríkisstudning til háskúlaferðir. Hann var ikki ríkisdagsmaður, men prestur á Sandi. Rudolf Jensen kom til Føroyar 1865, fyrst sum lærari í havn til 1870, síðan prestur á Sandi til hann doyði. Hann datt oman í Kleivini á Stóru Dímun 1974. Rudolf Jensen var væl kendur við danskar háskúlamenn og hevði fulla fatan av hvørji evnir hesir menn høvdu til at vekja ungdómin til andaligt lív, so hann kundi gerast fríur og frælsur bæði í huga og verki, landi sínum eitt prýði og samfelagnum til framgongd og sjálvbjargni. Honum tókti tað órættvíst, at føroyingar ongan studning kundu fáa til hesar ferðir. Tá hann í 1869 var í Keypmannahavn, legði hann málið fram fyri kulturministaran, sum gjørdist nakað bilsin og seði, at hetta mundi vera gloymt á ríkisdegi, tí sjálvsagt varð studningurin ætlaður føroyingum eins og øðrum ríkisborgarum. Soleiðis kom tað í lag, at háskúlanæmingar úr Føroyum fingu háskúlastudning við at søkja til amtið.
Ikki hava studningarnir verið stórir, tá vit hugsa um, at bert ferðapeningurin aftur og fram kostaði í minsta lagi 200 kr. Hetta gjørdi, at ikki so fá av teimum, sum fóru, ikki komu aftur, men tóku sær tænastu í Danmark, av gentunum giftust tær flestu har og komu aldri aftur, so landið fekk lítið gagn av tí, ið fór.
Í árunum 1879-1899 hevur næmingatalið og studningurin verið sum fylgjandi talva vísir:
1889-80…..5 næmingar, ið fingur studning kr. 650
1880-81…..5 – – – – – – – – – – – – – – – 650
1881-82…..6 – – – – – – – – – – – – – – – 890
1882-83…..7 – – – – – – – – – – – – – – – 920
1883-84…..8 – – – – – – – – – – – – – – – 1000
1884-85…..7 – – – – – – – – – – – – – – – 850
1885-86…..8 – – – – – – – – – – – – – – – 1200
1886-87…..10 – – – – – – – – – – – – – – – 1100
1887-88…..7 – – – – – – – – – – – – – – – 950
1888-89…..8 – – – – – – – – – – – – – – – 950
1889-90…..7 – – – – – – – – – – – – – – – 1000
1890-91…..8 – – – – – – – – – – – – – – – 1000
1891-92…..10 – – – – – – – – – – – – – – – 1000
1892-93…..12 – – – – – – – – – – – – – – – 1500
1893-94…..12 – – – – – – – – – – – – – – – 1200
1894-95…..11 – – – – – – – – – – – – – – – 1380
1895-96…..9 – – – – – – – – – – – – – – – 1450
1896-97…..13 – – – – – – – – – – – – – – – 1600
1897-98…..16 – – – – – – – – – – – – – – – 1600
1898-99…..12 – – – – – – – – – – – – – – – 1600
20 ár……184 næmingar, ið tilsamans fingu kr. 22.490